Kriza u SDS-u

SDS, nekadašnja perjanica opozicije u RS-u, ovih dana postao je ekskluzivni repertoar političke drame. Na sceni su nepredvidive ostavke, “sukobi struja” i uobičajeni spektar međustranačkih prepucavanja koja, kako stvari stoje, više liče na nemogući pokušaj da se “brod stranke” održi na površini, dok se posada svađa oko kormila. I to u vrijeme teške političke krize.

Nakon što je Milan Miličević podnio neopozivu ostavku na mjesto predsjednika stranke zbog, kako je navedeno “prljave kampanje koja se vodi protiv njega, ne samo spolja, nego i iznutra", SDS je ušao u novu fazu unutrašnje krize. Neopoziva i iznenadna ostavka na vrhu stranke obično znači samo jedno - duboke i neraščišćene tenzije.

I dok v.d. predsjednika SDS-a Jovica Radulović pokušava održati brod na površini, već se spekuliše o nasljednicima. Na jednoj strani, Ljubiša Petrović, gradonačelnik Bijeljine, koji važi za favorita struje okupljene oko Miličevića. Iako blizak aktuelnom rukovodstvu, Petrović je i politička figura koja redovno izaziva kontroverze, a podrška među članstvom daleko je od ujednačene. Na drugoj strani je ime Marinka Božovića, načelnika Istočne Ilidže, kojeg podržava takozvana “sarajevska ekipa” SDS-a. Kao jedan od kandidata pominje se i Darko Babalj, poslanik u Parlamentarnoj skupštini BiH. I dok se imena vrte, iz vrha stranke muk. Nijedna frakcija nije bila spremna komentarisati najnovija dešavanja.

"U onom trenutku kada su sve političke okolnosti išle na ruku SDS-a, koja je najjača opoziciona partija u RS-u, onda na scenu stupa ovaj scenario koji nikom ne ide u prilog, osim vladajućoj strukturi u RS-u", tvrdi politička analitičarka Tanja Topić.

SDS se, čini se, našao u fazi u kojoj je svaka sjednica i svaki sastanak prilika za nove “spektakle”. Iako se kao razlog pobune formalno navodi pad rejtinga i način vođenja stranke, mnogi u SDS-u, ali i u širem političkom spektru, smatraju da se ključni lom dogodio onog trenutka kada je Miličević javno podržao studente u Srbiji koji sedmicama protestuju protiv režima Aleksandra Vučića. Takav potez, iako ideološki očekivan za opozicionu partiju, doživljen je kao prelaženje crvene linije, naročito u kontekstu odnosa sa Beogradom.

"Rekla bih da je ovo iz perspektive svake političke analize potpuno sulud postupak u koji su se upustili članovi SDS, neki od njih samoinicijativno, ali rekla bih da je različit uticaj koji se dešava iz različitih centara moći, počevši od Beograda, zatim ti udari su i iz samog SDS-a, a ne bih zanemarila ni onaj uticaj koji dolazi iz vladajućeg kruga RS-a, ali i drugih opozicionih partija", dodaje Topić.

Politički analitičar Goran Dakić smatra kako je SDS-u izvjestan sljedeće godine “još jedan katastrofalan rezultat na opštim izborima”.

Unutarstranački izbori, koji bi trebalo da budu zakazani najkasnije do kraja avgusta, mogli bi biti šansa za novi početak, još jedan pokušaj ili možda samo novu rundu istih starih sukoba, ovog puta sa drugim kandidatima. Hoće li SDS izaći iz ove unutrašnje krize sa jasnim vođstvom i ciljem ili će se nastaviti baviti sobom dok izborna godina prolazi kraj njih - odgovor će zavisiti od toga da li će dominirati interes stranke ili interes frakcija. Ranija iskustva, nažalost, ne ostavljaju mnogo prostora za optimizam.

federalna.ba